ogon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. ogonnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tylna część, zwężona i wydłużona, ciała istot żywych, kręgowych lub bezkręgowych; także: futro, skóra z tej części ciała zwierzęcia … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ogon — m IV, D. a, Ms. ogonnie; lm M. y 1. «u zwierząt kręgowych: tylna część ciała, złożona zwykle z coraz drobniejszych kręgów; także tylna, zwężona część ciała wielu bezkręgowców; futro, skóra z takiej części ciała» Długi, puszysty ogon. Chwytny ogon … Słownik języka polskiego
jaskółczy — przym. od jaskółka (tylko w zn. 1) Jaskółczy świergot. Jaskółcze loty. ∆ Jaskółcze gniazda «chińska potrawa przyrządzona z rozgotowanych gniazd ptaków salangan» ∆ bot. Jaskółcze ziele «Chelidonium maius, roślina z rodziny makowatych o żółtych… … Słownik języka polskiego
królowa — ż odm. jak przym., B. królowawą, W. królowawo 1. «kobieta sprawująca władzę w królestwie; monarchini; żona króla» ∆ Królowa matka «matka króla panującego lub panującej królowej, wdowa po poprzednim panującym» ∆ Królowa Nieba, Niebios «o Matce… … Słownik języka polskiego